Home » ข่าว » (สงขลา)- “ลูกไม่อยู่แล้ว ไม่มีเสาหลักแล้ว.. คำพูดแม่ อส.ทพ. นูรีซัน พรหมศรี

(สงขลา)- “ลูกไม่อยู่แล้ว ไม่มีเสาหลักแล้ว.. คำพูดแม่ อส.ทพ. นูรีซัน พรหมศรี

สำนักข่าวโฟกัส/ขอบคุณภาพ-ข่าว ศูนย์ประชาสัมพันธ์ กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในภาค4ส่วนหน้า
สงขลา – “ลูกไม่อยู่แล้ว ไม่มีเสาหลักแล้ว..ไม่รู้หลานๆจะอยู่กันยังไงต่อไปจากนี้.” เสียงสะอื้นของนางซีตีอามีเน๊าะ สะอะ แม่ของ น้องดาด้า อส.ทพ. นูรีซัน พรหมศรี ทหารพรานหญิง เหยื่อของเหตุรุนแรงในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ในเดือนรอมฎอนอันประเสริฐ
คำพูดเดียวที่ออกจากปากแม่ ผู้ต้องสูญเสียลูกสาวผู้เป็นทุกอย่างของครอบครัวไปตลอดกาล… ไม่มีแม้แต่คำบอกลา..หรือสั่งเสียใดๆ…
นี่คือ เสียงสะอื้นของนางซีตีอามีเน๊าะ สะอะ แม่ของ น้องดาด้า อส.ทพ. นูรีซัน พรหมศรี ทหารพรานหญิง เหยื่อของเหตุรุนแรงในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ในเดือนรอมฎอนอันประเสริฐ ที่บอกเล่าทั้งน้ำตา. หลังจากต้องสูญเสียบุตรสาวอันเป็นที่รักไปอย่างไม่ทันตั้งตัว… ลูกสาวผู้เป็นเสาหลักของครอบครัว


ที่ผ่านมา ดาด้า จะไม่ค่อยกลับมาบ้านที่ดุซงญอ อ.จะแนะ จ.นราธิวาส เพราะรู้ตัวว่าไม่ปลอดภัย และตก เป็นเป้าหมายของผู้ก่อเหตุรุนแรงในพื้นที่ และเมื่อต้นปีที่ผ่านมา น้องชายของดาด้าก็ถูกผู้ก่อเหตุรุนแรงยิงเสียชีวิต จึงได้ทำเรื่องขอมาช่วยราชการที่ กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า เพื่อความปลอดภัย และสบายใจของครอบครัว ดาด้าเพิ่งลาพักและกลับมาบ้านช่วงรอมฎอนปีนี้ เพราะอยากกลับมาเยี่ยมลูก เยี่ยมพ่อกับแม่ เนื่องจากไม่ได้มานาน ไม่คิดว่า…นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย….ที่ดาด้าจะได้กลับมาเจอกับครอบครัว สงสารก็แต่ลูกชาย 2 คน จากนี้ไม่รู้จะอยู่กันยังไง….ยิ่งต้องเห็นแม่มาถูกยิงจากไปต่อหน้าต่อตา มันโหดร้ายมาก โหดร้ายเกินทนที่เด็กคนหนึ่งจะรับได้


อส.ทพ. นูรีซัน พรหมศรี (ดาด้า) อายุเพียง 30 ปี ยังมีอนาคตอีกยาวไกล แต่กลับต้องมาเสียชีวิตจากเหตุคนร้ายที่แฝงตัวปะปนกับชาวบ้านมาจ่อยิงจนเสียชีวิต ขณะกำลังยืนขายซุปเนื้อสำหรับให้ประชาชนซื้อหารับประทานเพื่อแก้บวช หรือ ละศีลอดในช่วงรอมฎอน….จะต้องมีการสูญเสียอีกสักเท่าไรถึงจะเพียงพอ นี่หรือคืออุดมการณ์ที่กลุ่มขบวนการต่างเรียกร้อง มันคือ…การทำร้าย เด็ก สตรีและประชาชนผู้บริสุทธิ์ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้อย่างนั่นหรือ….
//เหตุการณ์นี้.จะมีนักสิทธิมนุษยชนคนใด หรือ องค์กรไหนออกมาเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับดาด้าและครอบครัวบ้างหรือไม่ เป็นคำถามที่สังคมเฝ้ารอคำตอบอย่างมีความหวัง…..


ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *